De stappen die we als kind doorlopen zijn: spelend kind, trauma, protest, boosheid, schuld en masker. Elke keer als we dit rondje lopen, verdiepen we het masker en verkleinen we het spelend kind in onszelf. De aankomende blogs neem ik je mee in alle stappen van dit proces zodat je inzicht krijgt in wat jouw spelend kind blokkeert en, misschien nog wel belangrijker, je de vrijheid gaat voelen haar te laten stralen.
Boosheid
Stel je voor dat er op het moment van het trauma niemand aanwezig was die de baby kon troosten. Het kind huilt om hulp maar er komt niemand. Of iemand pakt de baby wel vast maar het voelt nog steeds niet veilig. Misschien is de volwassene met haar hoofd wel bij hele andere zaken dan de baby? Of misschien is de volwassene wel boos terwijl ze de baby vasthoudt. Beidde opties maken dat de baby zich niet veilig kan gaan voelen. Op het moment dat de veiligheid niet hersteld wordt, slaat de baby door naar boosheid. Boosheid om het niet gezien of gehoord worden. De boosheid richt zich dus op de volwassene die het kind niet hoort. In dit voorbeeld van een baby is boosheid misschien een beetje lastig te plaatsen. Maar stel je eens voor dat we al over een peuter praten. De peuter is de wereld aan het ontdekken. Hij klimt op de bank en roetsjt van het kussen af. Dit heerlijke baasje stoot daarbij met zijn koppie tegen een ander kindje aan. Twee huilende kindjes is het gevolg. Terwijl de volwassene naar de twee huilende peuters loopt om ze te troosten, voelt ze ook dat het even genoeg is geweest voor vandaag. Door haar eigen gevoelens kan ze niet de veilige haven voor de peuters zijn. De peuter voelt geen veiligheid en zijn roep om hulp slaat om in boosheid. Waarom ziet de volwassene niet dat hij pijn heeft? Waarom ziet de volwassene niet dat hij geschrokken is? In zijn boosheid duwt hij heel hard tegen de armen van de volwassene en wurmt zich los. Boos als hij is gaat hij op de grond liggen en heel hard huilen. Als de volwassene hem wil vastpakken duwt hij haar nog verder weg.
In boosheid duw je mensen weg. Je zet je grens. Tot hier en niet verder. Boosheid is een enorm krachtige energie die iedereen letterlijk wegduwt uit jouw energie. Zolang de veiligheid hersteld wordt in de vorige stap blijft het kind een spelend kind. Wanneer de veiligheid niet hersteld wordt, stapt het kind door in het proces en is er geen weg meer terug naar het spelende kind. Vanaf nu is het onomkeerbaar dat het kind een masker creëert.