Wat betekent liefdevol eigenlijk? We zeggen het zo makkelijk, maar wat houdt het nu eigenlijk in?
Als kindjes ruzie maken of elkaar slaan, is dat dan niet liefdevol? De meeste mensen zullen dat niet als liefdevol ervaren. Toch is het ontzettend knap van het kind dat hij of zij zo voor zichzelf op komt. Dat hij laat zien dat hij zich niet zomaar neerlegt bij iets wat niet goed voor hem voelt. Het kind volgt nog openlijk zijn hart en geeft aan dat zijn hart niet overeenkomt met wat er gebeurt. Jouw taak hierin is om hem niet zijn boosheid te ontnemen, maar om hem te leren hoe hij zonder een ander pijn te doen kan opkomen voor zichzelf.
Als een puber met zwaaiende deuren en stampende voeten afscheid neemt van jouw waarden en normen en de zware taak op zich neemt zijn eigen waarden en normen te gaan ontdekken. Is dat niet liefdevol? Of is het juist ontzettend knap van het kind dat hij dwars door jouw verlangens heen om hem jouw waarden en normen aan te meten, voor zichzelf kiest? Moeten onze kinderen niet juist leren om hun eigen pad te lopen zonder een ander te beschadigen?
Als je als professional een kind straft voor iets wat hij gedaan heeft, is dat niet liefdevol? Of is het juist fijn voor het kind dat hij gezien wordt en daarnaast de grenzen voelt van iemand die hem wil begeleiden?
Liefdevol zal door veel mensen gezien worden als harmonieus, altijd gelukkig, blij en vrolijk zijn. Maar is dat ook zo? Wat mij betreft is er pas echt sprake van liefde als alles er mag zijn. Ook de ruzies tussen de kinderen, ook de boosheid van de puber en ook het straffen van de professional.
Het gedrag hoef je niet goed te keuren, maar het gevoel mag er wel zijn. Sterker nog, je bent een liefdevolle professional als je het kind zijn boze buien gunt, zijn depressieve hangen of zijn liefdesverdriet. Je bent een liefdevolle professional als je het kind zijn straf gunt.
Maar hoe moeilijk is dat wanneer je jezelf deze gevoelens niet gunt?
Elke blik, elk woord, of uitlating van het kind zal jouw onderdrukte gevoel aanraken. En wanneer je genoeg aangeraakt bent, zal je zien dat jouw zo zorgvuldig weg gedrukte gevoelens er even zo goed uitkomen. Vaak vele malen groter dan de bedoeling was. Dus wat heeft het voor zin? Liefdevol zijn begint bij jezelf. Jezelf gunnen dat je boos bent, dat je je verdrietig voelt, erkennen dat je jezelf te kort doet door deze gevoelens weg te duwen. Op het moment dat jouw gevoelens een rol gaan spelen in jouw leven zal je zien dat je leven gaat veranderen. Je leert waar je hart van gaat resoneren en waarvan niet, je leert jezelf echt kennen. Je verlangens en behoeftes komen naar boven waardoor je een omgeving kunt creëren die aansluit bij jouw hart. Je leert de kinderen die je begeleidt om te gaan met hun gevoelens waardoor ze de lessen in het leven gaan waarderen. Om maar met een stukje Pooh wijsheid af te sluiten: Juist door je eigen gevoelens toe te laten leer je dat je dapperder bent dan je gelooft, sterker dan je lijkt en slimmer dan je denkt. En nu het allermooiste: wat jij jezelf leert geef je zonder moeite door aan de kinderen!