Juf Anna heeft 25 kinderen in haar klas. Ieder kind werkt vanuit een basisemotie. Bij het ene kind is het duidelijk te zien welke emotie dit kind tot werken zet. Bij een ander kind is dat weer een stuk lastiger. Het gedrag van een kind laat zien vanuit welke emotie hij of zij handelt. Dit gedrag is het meest prominent ten tijde van stress.
Saskia is een kind dat vol in het leven staat. Als ze geniet, dan geniet de hele klas met haar mee, en als ze huilt dan is de hele klas van slag. Saskia leeft haar leven op een intense wijze, en haar emoties raken de andere kinderen. Gelukkig is Saskia wel veel vrolijk. Saskia is heel creatief. Ze maakt van spullen, die op het punt staan weggegooid te worden, de mooiste dingen. Veel kinderen zien haar als voorbeeld wanneer er geknutseld wordt. Wanneer er een thema voor een feestje gezocht wordt dan is Saskia er als de kippen bij. Zij ziet het feest al voor zich, compleet met versiering en verkleedkleren. Er wordt dan druk getekend, zodat iedereen mee kan kijken in Saskia's hoofd. Aan creatieve ideeën heeft Saskia geen gebrek. En ze is ook nog eens goed in het uitvoeren ervan!
De kinderen in de klas vinden Saskia aardig. Toch staat ze een beetje buiten de groep. Het is net of ze er niet helemaal bij hoort. Op het schoolplein loopt ze vaak alleen rond. Soms lijkt het wel of ze verlangend kijkt naar de groepjes kinderen die zich gevormd hebben en leuke spelletjes met elkaar doen. Als de kinderen haar er dan bij betrekken, dan kan ze het ene moment heel blij reageren, en het andere moment de groep haar rug toe draaien met een denigrerende opmerking. "Touwtje springen is voor kleuters!" of "Wie wil er nou verstoppertje spelen?" De anderen kinderen zijn deze uitspraken wel gewend en halen hun schouders op. Saskia is gewoon een bijzonder meisje.
Saskia wordt gedreven door verdriet. Verdriet en schaamte om wie ze is. Van klein kinds af aan heeft ze het gevoel gehad dat haar papa en mama niet haar echte papa en mama waren. Dat haar echte papa en mama haar nog op moeten halen. Ze kan zich moeilijk verbinden met haar ouders. Dit maakt dat ze zich anders voelt. De warmte en de liefde waarvan ze ziet dat andere kinderen dat krijgen, mist zij. Niet omdat het er niet is, maar omdat ze het niet binnen kan laten komen. Soms mist ze die liefde zo erg, dat ze zich er van af keert en andere mensen afwijst. Soms met haar rappe tong of anders door naar haar kamer te gaan.
Juf Anne heeft de handleiding van Saskia gelezen. Ze ziet in de klas een kleine wervelwind van emoties langskomen en weet ondertussen dat ze mag genieten van de Saskia die vrolijk is en alle kindjes meetrekt in haar vrolijkheid. Wanneer Saskia verdrietig is dan geeft juf Anna haar de ruimte om uit te huilen. Juf Anne heeft geleerd dat ze niet moet zeggen, dat ze het verdriet van Saskia begrijpt, want dan wordt Saskia heel boos. Saskia is er van overtuigd dat niemand haar begrijpt, en ze voelt het als een afwijzing wanneer dat wel gesuggereerd wordt. Juf Anne geeft Saskia graag het gevoel dat ze bijzonder is door haar creativiteit te prijzen, maar ze helpt Saskia ook zich in de groep geliefd te voelen door haar samen met andere kindjes te laten samenwerken. De andere kindjes zijn daar alleen maar blij mee, want waar Saskia in de groep zit worden bijzondere dingen gemaakt!